LIBROS EN GALEGO

MERCA AQUÍ OS TEUS LIBROS

MERCA AQUÍ OS TEUS LIBROS
ENVÍO DE BALDE

miércoles, 17 de diciembre de 2008

Un rego de poesía

Non sei
se chegarei ata arriba
ou caerei.
No sei.
Non, non mo digas; cala.
Escoita iste corazón que está toleando.
Hai máis, moita máis
poesía.
Seino.
Síntoa.
Aquí, moi dentro de min
vivindo.

sábado, 15 de noviembre de 2008

Lume na eira

Custo-paracaidas
 
 
 
 
Hoxe podería ser
o fin
ou non.
No penses.
Volve.
Deitate.
Aquí, ao meu carón.
Pechemos as fiestras outra noite,
non lle abramos a porta ao sol,
eu quero ser a lúa nos teus ollos,
a ráiña que chega, e fica, e trunfa
no teu corazón.
Só iso.
Nada máis.
 

martes, 4 de noviembre de 2008

En dúas linguas

Lemoniez p-v 08
 
 
Nada me das,
nada che pido,
vou como viñen:
probe e triste.
 
Las manos llenas
de poesía,
melena al viento,
pies en el frío.
 
O corazón ferro ferido,
o corpo espido
xa non o sinto.
 
Adeus, adeus,
vou eu decindo
nesta semente
en chan baldío.
 
Adiós, adiós,
nada te pido,
te dejo gratis
mis poesías.
 

viernes, 31 de octubre de 2008

En dúas linguas

Mh-playa
 
Yo me presenté como poeta
y él no creyó mi profesión.
Le parecía cosa de Planetas,
Cervantes aplaudidos
por Majestades regias,
nombres desconocidos
asociados a un cheque.
 
Pois non, meu neno, non.
 
Poeta é ser bohemia,
canalla con un verso
bailándoche no sangue
que ven do corazón.
 
Barajé ante sus ojos
las cuartillas que escribo,
destapé manuscritos
con mi nombre maldito,
dejé que contemplara
la flecha de mi firma.
 
Esta soy yo.
 
Eu son a que escribo de cote
entre catro paredes
esquecida e soa.
 
Eu son a que sae a ventá
cunha presa de froles.
 
Eu son a que vive nunha illa,
nista cárcere miña,
celda que non merquei.
 
Eu son canalla, bohemia e maldita
poeta ao meu pesar.

 

jueves, 30 de octubre de 2008

En dúas linguas

Retrato Pop Estilo Warhol
  Arte con Tus Fotos
    Pop Art Photos
 
 
Sigo esperando
tu regreso,
amor mío.
No importa la distancia
porque sé que el camino
es un libro sin capítulo
para olvidos.
 
Eu agardo unha carta
cunha rosa máis un bico,
unha canción silenciada
na letra que ven escrita.
 
Eu agardo un anaco
contado da túa vida
para atalo a un anaco
da miña vida vivida.
 
Eu agardo sen presas
sentada a beira da ría,
debullando pensamentos
que van enchendo os días.
 
Te espero sin preguntas
con mis respuestas vacías,
no hay un por qué esperando
al porque explicativo.

miércoles, 29 de octubre de 2008

En dúas linguas

 
 
 
Llegué a mi nada
y te vi,
y pensé que era cierto
que tú existías;
tenías un nombre,
decías el mío,
me llamabas reina,
raíña
raíña
e eu xa cría
que era a raíña
cun rei para amarme
da noite ao día.
Ti eras o rei,
eu era a raíña,
ergín un castelo
de pazo dos fillos,
puxenche de nome
don Juan queridiño
e perdín o norte
amando a cotío.
 

martes, 28 de octubre de 2008

En dúas linguas

 
 
Podrás comprar mi mano,
hacer que firme
blancos contratos,
deslizar el oro
por mi anular,
plantarme un beso
ante el altar.
 
Pero o meu corazón no mercarás,
seguirá piando por outro lar,
suspirando polo príncipe perdido,
soñando co remate do axuar.
 
Pero o meu corazón será a pomba ceibe
voando pola cárcere da comodidade;
levará loito atá que asinemos
o contrato de isto é o remate.
 
Entón quitará o loito,
poñerá roupa nova,
irá cara o outro
levando os mesus pés
por aquel carreiro
que tanto pisei.

jueves, 23 de octubre de 2008

En dúas linguas

 
 
Quererte es cooperar con el destino,
decir que sí,
guardar el no,
pensar en ti.
 
Quererte é esquecerme de min,
poñer o teu nome na miña axenda,
escoitarte cando cae a noite,
agardarte os días que non chegas.
 
Quererte é soñar que ti me queres,
deixarme ilusionar cando me bicas,
sentirte o meu carón a todas horas
estés ou non,
sempre moi preto
sinto o teu amor.
 
Quererte es no escuchar a los que dicen:
él no te ama,
quiere a otra,
pierdes el tiempo,
no seas tonta,...
 

lunes, 20 de octubre de 2008

Lume na eira

Grow Poster
 
 
Collemos un camiño cara nós
e chegamos xuntos
ata o naufraxio
do reencontro
dos corpos espidos de reloxos.
Cala.
Non digas nada.
Deixa que falen
só istas lapas.
 
Lapas na eira.
Lapas na cama.
Lapas na casa.
Lapas que nadan
en dúas sábanas.
 
Chegamos xuntos ao mesmo porto,
xuntos subimos
ata o cumio,
alí ficamos.
¡Qué cale o mundo!
¡Qué non apaguen o noso lume!
 

__________________________________________________
Correo Yahoo!
Espacio para todos tus mensajes, antivirus y antispam ¡gratis!
Regístrate ya - http://correo.yahoo.es

jueves, 16 de octubre de 2008

Lume na eira

Amanecer, 1965 Lámina por Roy Lichtenstein
 
 
O ceo contaxiase
conosco,
alí,
olla a lumarada naquela nube
dende a igrexa á mar que dorme.
 
Lume enriba,
abaixo lume
e polo medio
queimado todo.
 
Lapas ardendo,
Pel niste ceo,
Bicos dabondo.
 
Somos dúas lapas que se unen
Aquí a baixo
Atá aló lonxe
Onde o día morre coa noite.

miércoles, 15 de octubre de 2008

En dúas linguas

 
Escuchad mi voz en el espejo,
un susurro de brisa a los celos,
la mirada cayendo en los labios,
un quejido de fiera.
 
¡Son eu!
Sí.
Yo.
¡Eu!
 
Eu son a que bica cada verso,
eu son a Yolanda que navega,
eu son Sofía cando berro,
eu son María coa ferida aberta
neste peito meu,
pano de bágoas
de min mesma.
 
Son mis dedos los que teclean
estos folios doblados en dos lunas:
una cara pintada con Cupido,
la otra teñida de sonrojo.
 
¡Sí!
¡Soy yo!
Eu
¡Yo!
 
Son a que lle pon froles ao amor.
Son a que crava coitelos en cada rego.
Son a que erge unha bágoa de pesar
con istes dedos
Nun teclado alleo,
roubando o meu
coma unha fera.
 

martes, 30 de septiembre de 2008

Lume na eira

 
 
Lume por aquí e acola,
lume por todo,
mares de lapas
quiemando os corpos.
 
Os nosos corpos:
o teu ardendo,
o meu máis morno.
 
Unha lapa prendenos na lúa
co mel na boca,
volve a baixar,
fica na roupa.
 
Os nosos corpos:
o meu ardendo,
o teu máis morno.
 
Encadeote a min
cunha lapa que me atopa.
Morramos xuntos de pracer
Axiña, moi axiña,
¡xa!, hoxe.
 

martes, 16 de septiembre de 2008

Lume na eira

 
 
O xeo é lume
no meu corpo
cando te toco,
cando me tocas,
cando os meus dedos
soben a poucos
baixan falándolle
ao que atopan,
cando os teus dedos
van pouco a pouco
polo camiño
onde o acougo
non ten acougo.
Ardo i aredemos
neste lume que nos roe.
Ardo.
Queimome.
Vivo.
Vivimos.

jueves, 21 de agosto de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Soñar é tan doado que non soño,
pero soño
i ata falo
coa pantasma que sae do meu corpo,
pantasma de min mesma,
ceibe e pantasma.
 
Estou aquí soterrada en cada rego
agardando o verán para ceibarme
fora dunha saia allea.
 
Xa estou soñando.
Xa estou falando.
Xa estou vivindo.
Falo e vivo e soño o que non teño.

__________________________________________________
Correo Yahoo!
Espacio para todos tus mensajes, antivirus y antispam ¡gratis!
Regístrate ya - http://correo.yahoo.es

jueves, 24 de julio de 2008

Baixo o signo de Caín

Vou andando e atrás levo
ó Caín cunha maleta
sempre chea de tristuras,
sen oco para unha festa.
 
Marcha, Caín, e non volvas,
marcha por onde viñeches,
eu a ti non te preciso
para estreitar carreiros.
 
Caín segueme amodo
polas rúas do deserto
co sorriso do que ríe
cando caes e non erges.
 
Marcha, Caín, a otro lado
onde precisen un demo
para poñerlle un freo
a ledicia que os enche.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

jueves, 10 de julio de 2008

Co demo na porta

Abro a porta e estou no inferno,
pecho a porta e nel sego
co corazón bate bate
o medo co sofremento.
 
Querenme matar en vida,
seganme as ás que ceibo,
poñen balados de pedras
dende o chan ata o teito.
 
Os fillos do demo son
ises que vivir non deixan,
sempre a carón da porta,
sempre vixiando as cadeas.
 
Xa non podo coa loita,
estou cansa dista guerra,
as miñas mans están brancas
como a neve sobre a terra.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

lunes, 7 de julio de 2008

Baixo o signo de Caín

O meu carón segue él,
o Caín que non me deixa,
sempre cunha vela acesa
poñendo lume nas tellas.

Abrolle a porta e non marcha,
fica aquí a miña beira
con olliños que me visten
o fracaso para sempre.

O traxe quedame curto,
tan curto como unha media
da que queren facer tela
para pernas que aínda medran.

Vou espida polo mundo
amosando verbas ceibes,
verbas que saen do cárcere
no que o Caín me mete.

martes, 1 de julio de 2008

Co demo na porta

¡Libertade!
Berro libertade nesta liña.
Berro libertade neste rego.
Berro libertade folla a folla.
Berro libertade e estou morrendo.
 
¡Libertade!
¿Onde estás neste inferno?
¿Onde escondes o teu corpo?
¿Onde paseas sin verme?
 
¡Libertade!
Ven a min en non me deixes.
Ven a cortarme as cadeas.
Ven a salvarme dos demos.
Ven a levarme do inferno.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

viernes, 27 de junio de 2008

Pisando forte

Outra vez síntome ferro
co corazón encollido
pisando forte as lousas
dun camiño percorrido.
 
Xa coñezo ista chuvía,
tamén coñezo a sombrilla,
o sol que alumea lonxe
xa foi tamén un veciño.
 
Nubes que choran seguido,
compañeiras benqueridas,
vos fostes as que poñíades
bágoas onde non nacían.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

viernes, 13 de junio de 2008

Baixo o signo de Caín

As miñas mans chegan
verbas co teu nome
escrito no medio
de "me vuelves loco".
 
Ti, meu namorado,
toleas coa outra,
isa que che escribe
poemas de noite.
 
Segue toleando
coa que te namora
e esquenceme a min,
a que non importa.
 
Ela é a poeta,
eu nadiña sonche
con Caín ás cosatas
de día e de noite.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

miércoles, 11 de junio de 2008

Baixo o signo de Caín

Non sei se chegará o día
no que me alumee
unha estrela máis boa
que a estrela que teño.
 
Non sei se hai esperanza
onde ninguén sementa.
 
Non sei se no deserto
unha árbore medra.
 
Non sei se é posiblel
soñar cunha meta
e chegar,
tocala,
tela,
e fuxir diste mundo ruín
con trunfo do esforzo.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

martes, 3 de junio de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

¡Crer é tan difícil!
Sempre a dúbida presente.
Sempre o pero dando voltas.
Sempre pode ser ou non pode.

Non, non me pidas fe
cando a fe non sobra
de portas adentro
nin de portas afora.

Presentes teño as dúbidas,
dando voltas e máis voltas
nun pode ser ou non pode
iste amor que ti me xuras.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

lunes, 2 de junio de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Non me deixas nin esquences
á que che xurou quererte
dende o día da voda
ao teu día derradeiro.
 
Vas dun porto a outro porto
con dous nomes na cabeza
desfacendo margaridas
en "te quiero y no te quiero".
 
Eu non quero viaxeiros
de "me voy y vuelvo luego"
tras bicar por compromiso
á que ten anel no dedo.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

jueves, 22 de mayo de 2008

Pisando forte

Respiro medo.
Medo
Medo
¡Medo!
Atada nesta cadea que me esgana
nunha cárcere cun nome que non quero.
Respiro medo.
Os cans ouvean.
A xente fala.
Eu teño medo.
Calo o medo e vou botando os pés.
¡Qué medo!
Unha pirámide de coñecidas escaleiras,
a rúa, máis medo, máis cans, máis xente.
Pero non son xente, non, son cans.
Todos cans.
Todos feras.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

viernes, 16 de mayo de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Non sei se naufragaches
no mar de terra adentro
ou dormes soños xustos
nun berce doutros tempos.
 
Non sei se estás calado
agardando o momento
no que chegue ó alto
unha gaivota ceibe.
 
Non sei se unha barca
pode navegar terras.
 
Non sei se a iste océano
chegará o teu alento.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

jueves, 15 de mayo de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Ofrecelle o ceo e a lúa,
achégase a ela con froles,
pero non chega ó corazón
da que doutro namorou.
 
Pasan os días,
veñen as noites,
chega o outro
i ela vaise tras o amor.
 
É unha gaivota que fuxiu
sa apreta do que ía de señor,
prefiere ó mariñeiro sen castelo,
co barco de casa e de paixón



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

sábado, 3 de mayo de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Escribo no arco da vella
o teu nome disfrazdo
vestindo con cores cada letra.
 
Estás e estiveches
a carón das verbas
ceibes nos poemas.
 
Non deixo unha liña sen ti
nen esquenzo a túa existencia.
 
Sempre estiveches
preto, moi preto.
 
Ti eras o anxo que durmía
desperto no soño da poeta.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

viernes, 2 de mayo de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Amar co corazón é escribir isto
neste idioma que sinto dentro
e ti pelexas
para entender
nos meus poemas
sabendo que latexas nestes versos.

Nunca pensei ser eu a que escribira
as verbas nas que ti voltas á vida.

Nunca pensei pintar de cores
paredes brancamente infinitas.

Nunca pensei nun anxo agarrado
a unha man que debulla poesía.

Nunca pensei tantas cousas, amor,
tantas, tantísimas.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

miércoles, 30 de abril de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Quero que sintas a miña apreta
nestas verbas ceibes cando a noite
asoma o fuciño pola fiestra.

Desperta e vive,
volta a ti mesmo.

Eu serei a rosa que te agarde
con meus pétalos cheos de poemas.

Vive e desperta
de ti a ti mesmo.

O carreiro chegará a ser camiño,
o camiño a autoestrada tamén chega.



Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.

martes, 22 de abril de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Unha rosa dis que son
no xardín que ti pintaches
i eu sinto que son rosa
cando rosa ti me chamas.

Das miñas mans saen dedos
nos que rematan as prantas
poñéndolle unha verba
ao que o corazón me canta.

Vou medrando cada día
ao carón do meu cantante
mentras penso se a rosa
chegará a ser bicada.

No xardín hai outras froles
as que ti nunca lle falas,
só tes conversa pra min
e sorrisos pros meus cantos.

jueves, 10 de abril de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

Non me sorprende
ista chuvia na sequía,
non, xa tocaba chover
despois de días secos
co sol de estrela,
faro alumeando
camiños sen meta
neste presente eterno.
 
Chove, pero non molla,
tanto ten se chove
ou non chove ágora:
é tarde, tradísimo,
xa non importa.
 
O serán vai caendo,
mañan caerá outro;
tamén quizáis chova.
Non importa ista chuvia,
non, non me importa.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

viernes, 4 de abril de 2008

Fillo da lúa

Non miredes os meus pés
nin os zapatos que levo
nin as pernas que me levan
lonxe por aquí moi cerca.
 
Mirade para ise neno,
fillo da lúa que teño
de bombilla toda a noite
cando o sono non me vence.
 
Ise neno no o vedes
para agarimalo a apretas,
só o vedes para darlle
coa porta na probeza.
 
Meniño fillo da lúa,
non sei coma a ti quererte;
chorando es unha dor,
rindo es un anxo verde.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

lunes, 24 de marzo de 2008

Tovadora de min, trovadora de outos

Bicarte é sentir
o corazón latexando
dentro do peito,
aló ó fondo,
moi fondo,
onde o sangue pide
máis, sempre máis
bicos.
 
Non deixes de bicarme
ningún día,
ningunha noite,
ningún minuto,
ningunha hora.
 
Preciso sentir o corazón
latexando por ti
i a cabeza bébeda
de irracional amor
en cada bico
que pide máis
bicos.



Enviado desde Correo Yahoo!
Disfruta de una bandeja de entrada más inteligente..

lunes, 3 de marzo de 2008

Fillo da lúa

Vos deixades ó orfo
máis orfo que está
dandolle coa porta
na necesidade.
 
Non queredes ver
a fame na boca,
os dentes mordendo
o sorriso morto,
nin isa camisa
rachando sudores.
 
Mirades o espello
e dadeslle as costas
decindo: ahí queda
o trepa do norte.
 
Quen fica no chan
é o fillo da lúa.
 



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

sábado, 1 de marzo de 2008

Fillo da lúa

Calade e escoitade
isa voz media afogada.
Pode ser Cristo resucitado
chamando á porta
e vos pechadeslla.

Abrídelle a porta
sen preguntarlle
se ten cartos dabondo
ou ven co peto fraco.

Abrídelle a porta
aínda que non sexa
o Noso Señor Probe
o que vos ven falando.

Eu xa lle teño aberto
o peito pra deitalo
cando orfo de vos
veña para os meus brazos.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

martes, 19 de febrero de 2008

Gaivota mariñeira

Non sei como podes voar,
gaivota miña,
cando ven o vento racheado
e eu fico
tirada
sen folgos
vencida.
E ti voas como un soño
voaría unha noite aluada
alto
moi alto
sempre enriba de min
alonxándote da miña derrota.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

lunes, 4 de febrero de 2008

Gaivota mariñeira

Segues voando, gaivota,
enchendo o ceo con soños
que na terra xa están mortos.

Ti soñas realidades
mentras eu vivo tristuras
da que quere e non pode.

Hoxe vou soñar
que son gaivota e voó
lonxe, moi lonxe, tan lonxe
coma ti, gaivota miña, voas.

Hoxe vou abrir
a fiestra pechada aos soños
dunha porta aberta para min
e para os donos dos soños mortos
neste carreiro estreito e duro.


miércoles, 30 de enero de 2008

Gaivota mariñeira

Ninguén foi
pero alguén foi
o que tirou a matar
ferindote no crer
a túa boca calar.
 
Non cales,
gaivota miña,
non deixes o teu piar.
 
Ninguén foi
pero quixeron
a túa boca calar.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

martes, 29 de enero de 2008

Gaivota mariñeira

Abraiada quedei
o saber que era eu
a gaivota ruin.
 
Eu era a que piaba
nas beirarúas
unha cantiga
que non gostaba aos señoritos.
 
Eu era a convidada
sempre de máis
nas mesas ricas
cun vestido sen moda
e un peiteado ao meu estilo.
 
Agora son un adeus
con pernas cara a porta
do deica nunca, amigos,
ista gaivota voa.



¿Con Mascota por primera vez? - Sé un mejor Amigo
Entra en Yahoo! Respuestas.

martes, 22 de enero de 2008

Gaivota mariñeira

Hoxe as miñas mans
son mans túas
o meu cabelo ó vento
é o manto que te cubre
agarimando o teu corpo
tan ferido
tan doente
tan canso
¡tan meu!
Porque eu máis ti
somos só unha,
gaivota miña,
poeta túa,
eu son o alento ceibe
que te erge de min,
gaivota miña,
ti, o meu espello
neste mar de bágoas
que non choro.



Web Revelación Yahoo! 2007:
Premio Favorita del Público - ¡Vota tu preferida!

lunes, 21 de enero de 2008

Trovadora de min, trovadora de outros

A soidade bica
os meus minutos
facendoos séculos
nun só segundo.
 
Vaite, soidade,
alonxate.
Deixame.
Fuxe.
 
Eu non quero bicos
do silencio imposto.
Non, nos quero.
Non, nos busco.



Web Revelación Yahoo! 2007:
Premio Favorita del Público - ¡Vota tu preferida!

miércoles, 9 de enero de 2008

Nadal 2007, 2

Soñei que nacía o Neno
nun portal do Corte Inglés
e alí fun un domingo
para adoralo eu tamén.

¿En qué puedo ayudarla?
preguntoume unha muller
con traxe de empregada
de "yo la ayudo a usted".

Axudeme a chegar a Deus,
dixenlle baixiño eu
para que non me oíran
os que non crian en Él.

Aquí tiene al Niño Dios
en el portal de Belén.
Con luces vale cien euros,
sin luces los mismos cien.

O Meniño daba pena
cun prezo colgado ó pé
i a Virxen tiña cara
de dor por todo o que ve.

¡Cántas bolsas vía a Virxen!
¡Canto derroche vin eu!
Alí o que non gastaba
era por euros non ter.

A casa pola ventá,
a ventá rachando a Visa,
a Visa sudando cartos,
os cartos ían fundidos.

O Deus que alí adoraban
era o din caballero,
o poderoso don Carto,
o demo tentacarteiras.

Fuxín cando xa sentía
a tentación na carteira
salvada pola ollada
do Neno atado ó prezo.

LIBROS