Os fillos que parín no me quiseron
nai,
pero fun a nai de catro deles.
Medraron dentro
quentes
e saíron nas mans do médico.
Foron tan meus que lles falaba
cando ía polas rúas da Coruña
facéndolles un futuro de colexios.
Vinnos xogar
ledos
fortes
¡meus!
Saían do colexio Eusebio da Garda
e fuxían pola praía de Riazor
a nado.
Non, ¡non!
Os meus meniños irían a outro colexio
alonxado das ondas namoradas
dos corpiños.
Pensei no meu colexio en Elviña
e vinme contándolles a miña nenez
aos meus nenos vivos.
---------------------------
