Acabou nunha caixa de madeira
calada
allea
presente.
Choramos todos.
Chorounos ela.
A miña tía morrera sen querer
morrer aínda.
Foise polo camiño de volta
collendo o mesmo tren
que colleron outros
e acabaremos collendo todos,
aínda os recén chegados.
Adeus.
Quérote.
E sinto a familia baleira sen ti.
