Escribo no arco da vella
o teu nome disfrazdo
vestindo con cores cada letra.
Estás e estiveches
a carón das verbas
ceibes nos poemas.
Non deixo unha liña sen ti
nen esquenzo a túa existencia.
Sempre estiveches
preto, moi preto.
Ti eras o anxo que durmía
desperto no soño da poeta.
Enviado desde Correo Yahoo!
La bandeja de entrada más inteligente.
