Chegas coma o lume sen pedir para entrar onde ninguén agarda o teu quente bicar. Xa perdo o acougo. Xa non cavilo máis. Tirome ao teu monte deixando o meu atrás. Esquezo tantas cousas coma endexamáis pensei que esquecería ao eu namorar. |
jueves, 3 de septiembre de 2009
Eu, a poeta
Suscribirse a:
Entradas (Atom)