Os da guerra en Vilademos

 

 A Vilademos chagan os da guerra. Dan mágoa. O vello Xan abrelles as portas da súa casa.

​

 -Entrade, filliños. Aquí hai que comer.​

​

 A súa dona vaille botando caldo de berzas nos pratos máis fondos do chinero. Eles hulen e non comen. Xan enchelles os vasos de viño da casa. Os da guerra viran o fuciño.​

​

 -¿Non comedes, carallo? -berra o vello Xan, enoxado-. ¿Qué credes? ¿Marisco?​

​

 Os da guerra vanse sen decir pío. Son moi educadiños.​

-----------------------

http://diarioescritoraanonima.blogspot.com/

Diario de una escritora anónima Poesías, relatos breves y confesiones socialmente incorrectas. diarioescritoraanonima.blogspot.com

Libre de virus. www.avg.com

Un home da Idade Media

Hoxe falei cun home da Idade Media

e disenlle que non o coñecía​

para non dar máis señas​

e chegar a rifar​

nun problema de xénero.​

​

Era o macho da tribu​

onde as mulleres calan​

e cando falan din​

o que di o seu macho.​

​

Non, non te coñezo​

nin quero atoparte​

no meu camiño ceibe.​

​

Alonxate, rapaz,​

non te quero no camiño​

onde hai unha muller ceibe.​

Libre de virus. www.avg.com