Ola i adeús i outra vez ola. Así vaise a vida, pouquiño a pouco, ata afogar. Hoxe somos a folla nova da primavera, mañán xa rematou o verán e ven un outono a vernos decindo vas finar. Chegará o inverno un día sen chamar i deixaremos bágoas, ou non, quén o saberá. |
martes, 16 de marzo de 2010
A folla nova da primavera
Suscribirse a:
Entradas (Atom)