Estou sempre a pelexar,
guerreo, perdo, volvo a loitar.
Sigo pelexando, enfrentome a min...
Sinto medo. Vaise o medo.
Xa non me quita o sono
ese medo a destrucción
das follas que poden morrer
nun deserto devorado pola selva.
Brillarei. Erguereime dore min,
sobre os meus restos mornos.
Serei a máis fermosa das poetas
pintada polas miñas verbas.
------------------
