Cheguei ao final
e non estabas,
volvín ao principio
e atopeite.
Atropeleime coa presa
de ter protagonismo
na nosa novela.
Ti fuxías,
eu seguía,
ti non viñas,
eu estaba.
¡Cánto tempo perdido
entre liñas escritas
a catro mans!
¡Cánto!
-------------------------------
