AS MELLORES FESTAS DE SAN XOAN DA MIÑA VIDA
Fumos a pasar o San Xoan a Ciudadella na casa dos pais de Jordi.
-Non é moi grande, duquesa.
-Chega ben, meu neno. En Monte Loureiro hai casas peores.
-É unha casa ecolóxica -explicou o crego Jordi-. Non temos auga quente nen televisión.
-Non fai falla. A auga fría heche ben mellor ca quente.
-Pero a televisión fai falla, tía. Non podemos estar sen saber o que pasa no mundo.
A miña sobriña preocupanlle moito as vidas alleas de lonxe. Sabe cantas guerras hai no mundo coma se estivera na súa man decretar un alto o lume.
-¿Vas vir connosco ás evanxelizacións, mamá?
Mirei o meu fillo abraiada. Falaba coma o Noso Señor Xesús. Non parecía meu fillo.
-Eu negome a evanxelizar á xente. Son pintora.
-As mulleres temos que participar nas cousas da Igrexa, Eviña. Pon o vestido novo e ven connosco. Se non falas miras.
O crego Jordi levounos a un campo cheo de cabalos. ¡Cómo brincaban! En Monte Loureiro non brincan así.
-Vanse matar, tía.
-Abofé que tes razón, miña nena. Mira aqueles dous tolos como se abrazan dende os cabalos.
-Voulle a decir que Deus dixo "non vos matedes".
Eviña botou a correr cara eles. Berraballe, pero eles non obedecían.
-Ten que deixar que se maten, duquesa -dixo o meu asistento Pepe-, é a votade de Deus.
¿Será Desu tan ruin para querer ca xente morra facendo circo nuns cabalos brincadores? Puxenme a rezar todo o que sabía máis algunha oración que inventei co medo.
-¿Qué fai a miña curmán?
-¿Qué vai facer, Uxío? Evanxelizar os tolos dos cabalos. ¿Non ves que están incumprindo o quinto mandamiento?
-Vos si que estades tolas. Os xinetes están xogando a correr abraçats.
-Xogan ca morte, fillo, e hai que impedirllo ca ley de Deus na man.
-Son xogos, mamá. Están celebrando o Día des Be.
O meu fillo xa fala catalán-mallorquín. Vai se un bo bispo. O que non me gosta nadiña de crego é o Jordi. Non ten madeira santa, carallo. Sabe máis de festas que de doutrina.
-Mañán voltamos o Jaleo de San Juan, duquesa -prometeume ó chegar á casa-. Quedan o Dissabte de Sant Joan e o día de Sant Joan.
-Non sei se o meu corazón resistirá ver outra vez ós tolos dos cabalos.
-Verá como acaban gostandolle, duquesa. Tome iste gin con limoada.
Cando rematei o vaso tiven que sentarme. Carallo pra xinebra menorquina; heche ben máis forte ca que mercamos en Galicia.
¡Descubre una nueva forma de obtener respuestas a tus preguntas!
Entra en Yahoo! Respuestas.
