Eu, a poeta

1   Soa como a lúa na noite sen estrelas.   Soa como a porta que pecha o silencio.   Soa sempre soa estou no universo.     2   Son un verso sen rematar no medio da estrofa que está demáis.   Existo, non existo, estou, non estou nun vivo ou non vivo de resposta non.   Para min existo, para os outros... non.

Eu, a poeta

1   Non me faledes dos anos que xogaba coas bonecas, dos soños que fuxiron, do que lembro.   Eu quero unha fiestra aberta sempre á hora veciña que se achega.   ¡O presente!   Iso, só iso quero.   ¡Un intre só!     2   Mañán será hoxe i hoxe onte i onte antonte i adeús adeús.   ¡Qué axiña morren os días vividos!   Ola y adeús.