EN PALMA
Levo catro días nas Baleares. O meu Uxío está moi ocupado preparando a súa primeira homilía coma bispo. Aloxaxe nun mosteiro de homes. Eu estou aloxada nun hoteliño moi acolledor de Palma coa miña sobriña Eva mías o meu asistento Pepe.
-Vouche a poñer un acompañante de confianza, mamá -dixome o meu Uxío-. Don Jordi é un dos meus compañeiros do Vaticano.
-Como queiras, fillo.
Aceptei o acompañante para que estivera tranquilo, pero maldita gracia me fai levar un crego de paseo.
Empecei a atoparlle a gracia cando coñecin a don Jordi.
-Llamame Jordi, Clotilde.
-¿Eres cura de verdad? -pregunteille. Aquel rapaz de pantalóns vaqueiros á moda e camisa a cadros, non tiña pintas de crego.
-Pode falarme en galego, duquesa. O meu pai é de Xinzo de Limia.
-¿Non me digas?
-Sí, duquesa. Mamá é catalana.
-¿E ti qué es?
-Son mallorquín.
Contoume que de neno pasaba as vacacións de vrán en Ciudadella. Alí fixose mallorquín.
-Ciudadela está en Menorca -interrupiuno a miña sobriña.
Eva non ten remedio. Quitalle a ledicia ata os pastores da Santa Nai Igrexa. ¿Qué máis da se Ciudadela está nunha illa ou noutra?
-En Menorca sintome mallorquín.
-Así se fala, meu neno. En en Mallorca sego sentindome galega, pero de diferente maneira: son unha galega con morriña. Os mares de Galicia si que son mares. ¿Sabes cal é a mellor praia do mundo? A de Riazor. Non hai Caribe que lle gañe.
-¿Qué vai a decir vostede, duquesa?
-Digoche o que di ata Deus: non hai emllor praia ca de Riazor.
-Non blasfemes, tía.
-Eviña, ¿por qué non buscas un mozo mallorquín? Xa vou cansa de aturar as túas parvadas.
Non me fixo caso, pero polo menos ágora adicase a facer turismo e deixame en paz.
Eu tamén fago turismo co crego Jordi. Onte fumos nun barquiño a Formentera.
-Quero que coñeza a praia máis sexy do mundo, duquesa.
Tremaronme as pernas. Aquel home levabame a unha praia nudista. Eu son moderna, pero non tan moderna como para tomar o sol espida.
-A mín gostame moito máis ca praia de Molokai, en Hawai. Mire a auga, duquesa. Podese beber do limpa que está.
-Pois bebea ti, carallo.
-Non se enoxe, duquesa, que aínda é pola mañán.
Deixeino alí prantado coma un nabo. A min as praias nudistas non me gostan. Se él cria ver ás suecas espidas, que non se privara.
Voltei no barquiño para Palma.
-¿Ya regresa, señora?
-Esquencin a toalla no hotel.
-No la entiendo -respostou o que vendía billetes.
Calei. Non había nada que entender. Tampouco había nada que contar.
¡Descubre una nueva forma de obtener respuestas a tus preguntas!
Entra en Yahoo! Respuestas.
