NON ME DEIXAN AMAR
Tardei dous días en collerlle o teléfono o meu fillo.
-¡Por fin, mamá!
-¿Por fin? Aínda non estou no fin, fillo.
-Tenemos que hablar. ¿Qué es eso de que andas con un jovencito? Es un escándalo, mamá. En La Coruña no se habla de otra cosa.
-Na Coruña falase de moitas cousas, fillo. Se me dis que en Monte loureiro ando na boca de todos, creocho, pero na Coruña non son tan protagonista nas malas linguas coma ti cres.
-¿Hablaste con tu confesor?
-Falo todos so días. Confesarte cun rapaz novo é unha ledicia.
-Estás senil.
-Respetame, carallo, que son túa nai. ¿Non che di don Bieito que hai que respetar as nais coma o Noso Señor respetava á Virxen? ¿Ou xa te meteches na Teoría da Liberación? ¡Nin se che ocurra! Tes que ser bispo da Coruña antes de que eu morra.
-¿Cómo voy a ser obispo si mi madre anda liada con un jvencito y no respeta la santa memoria de mi padre, el duque de Monte Loureiro?
-O teu pai endexamáis foi santo. Cando vía unha muller ibanselle os ollos detrás. Moito traballo me dou, carallo.
-No puedo hablar contigo, mamá.
O meu Uxío colgou sen darme un bico. ¿Para que termeos fillos? Tiven que chamar o meu namorado par aencherme de bicos telefónicos.
Pero o bo pronto remata. O meu asistento veume a buscar.
-Denise quere que aloxe na súa casa as súas fillas, duquesa.
-Nin tola. Dille a túa ex que a miña casa non é o Hotel Tocame Roque.
-Viñeron de polizóns nun barco.
-Por min coma se viñeron no barco da Raíña de inglaterra.
-Denise vai ter problemas co home cando sepa que ten que manter cinco mullleres en vez de unha.
Non tivo ningún problema. O carniceiro empregou a todalas rapazas na carnicería.
-Din que vende moito, duquesa.
-Os comerciantes con mal xenio teñen moitos clientes, Pepiño. Á xente gostanlle os homes con mal carácter. Pensan que son máis de fiar.
O meu Uxío tamén fiase moito dos cregos de mal xenio. Mandoume a un a miña casa.
-Veño de parte do seu fillo, duquesa.
-¿Pasoulle algo?
-Está moi ben, pero preocupalle a súa saude.
-Pois podelle decir que estou ben , señor.
-Padre.
-Señor.
-Os cregos somos padres.
-Non lle chamo padre nin o meu fillo. Padre era o meu pai, en paz descanse. Os outros homes son señores.
O crego marcha. Di que son atea e que rezara pola miña alma. Se quere rezar que rece, que eu non llo privo.
LLama Gratis a cualquier PC del Mundo.
Llamadas a fijos y móviles desde 1 céntimo por minuto.
http://es.voice.yahoo.com
