UN FILLO BISPO
Estos días ando pendente do nomeamento de bispos. Don Bieito ten que lembrarse do meu Uxío. Quero un fillo bispo, e Deus ten que concederme iste desexo se quere que crea nel.
-Aínda me podo apuntar ó ateísmo -berreille ó de Arriba onte.
-¿Qué di, duquesa?
-Non fagas caso, Pepiño. Falaba con Deus.
-O Noso Señor hai que falarlle baixiño para ser escoitados.
-Eu falolle como me peta.
Tamén fago o que me peta. Achegeime a casa de Denise para que me lera as cartas.
-Só quero saber se don Bieito nomea bispo o meu fillo.
-Direille todo o que sae, duquesa.
-Denise barallou o tarot, misturouno coa baralla española, extendeu as cartas, recolleunas, volveunas a barallar,...
-Vai a teñirse de amarelo, duquesa.
-¿Para a misa do meu Uxío coma bispo?
-Eiqui sae boda.
-Pois non penso casar, miña nena. Morrerei sendo a duquesa de Monte Loureiro.
-Anda en amores cun conde.
-Iso dixocho o meu asistento.
-Sae nas cartas.
-Ti contame o futuro co presente xo sei eu.
-Será madrastra, duquesa.
-Leveme o demo antes.
-Madrastra de un neno máis unha nena. Levaranse ben.
Aquela muller estabame timando. Contabame unha película que non ía conmigo.
-¿Qué din as cartas de ti, Denise?
-Estoulle lendo o seu futuro, duquesa.
Seguiumo lendo. En cinco minutos pasei de casada cun home no Ceo a casada cun conde da Terra, de nai dun crego pasei a madrastra, e o bispado non chegaba. Erginme e marchei.
-¿De onde ves, tía? -preguntoume Eva cando cheguei a casa.
-De mirar o futuro no tarot de Denise.
-¿Qué che dixo?
-Que caso co conde e serei madrasta de dous nenos.
-Deus no queira, tía.
Deus de momento quiso co meu fillo sexa bispo. Botei un berro de ledicia cando mo contou que rachou todos os cables da Telefónica.
-Cala, mamá, que anda don Bieito preto. Aínda non me dixo o destino.
Se na Coruña tiveramos un bispado, Uxía viña para eiqui. Xa virá. O importante é que sexa bispo.
-Hai unhas froles para vostede, duquesa.
-Trae para eiqui, meu neno. Debemas mandar o noso embaixador no Vaticano para felicitarme polo nomeamento do meu Uxío.
Non eran de ningún embaixador. Eran do meu namorado. Trinta rosas vermellas. É un amor de home. ¿E ista tarxeta? Na tarxeta pedíame voda para cando chegara á velles. Denise tiña razón, carallo. Se lle fago caso ó conde, morro casada i con fillastros.
¡Descubre una nueva forma de obtener respuestas a tus preguntas!
Entra en Yahoo! Respuestas.
