EDIFICIOS INTELIXENTES
Alexandre veu a pedir máis cartos para os seus investimentos.
-Zapatero nos financia con un veinte por ciento, condesa.
-¿E de onde lle saen os cartos a Zapatero?
-Quiero decir que nos ha concedido una subvención de la partida destinada a I+D+i.
-Eu ista vez só che concedo os bos desexos.
-Es una inversión transcendetal para Galicia, condesa. Pondremos en marcha los primeros edificios inteligentes de España. Imagínese, condesa, los platos se autolavan, los suelos se autolimpian, las camas se autohacen,...
-Carallo, credes deixar a Pepiño sen traballo.
-O teu asistento recilaríase, tía. Pordír ser chófer, por exemplo.
-Pouco traballo ía ter na miña casa de chófer, nena. Eu cando quero baixar A Coruña, achégome á Universidade a facer autostop.
-¡Tía! ¿Estás tola? Se che sae un violador...
-Atá hoxe todolos que me levaron foron rapaciños moi educados.
A miña sobriña non é nada moderna, carallo. Hai que vivir cos tempos se non queres que te coma a velles.
-¡Remata o mundo, duquesa!
-¿Qué dis, carallo?
-Díxomo Denise.
-Sentate, Pepiño, e bebe unha copa diste licor de ameixas que merquei onte no Gadis.
-¿Cómo le llama duquesa? -preguntou Alexandre.
-A miña tía é a condesa da electricidade e a duquesa das augas subterráneas -respostou Eviña.
Calei porque Alexandre é un home con cartos i a voda está para agosto, que senon íalle decir eu a Eviña o que son as augas subterráneas.
-No 2.010 remata o mundo, duquesa. Temos que disfrutar os tres anos que quedan para o día do Xuicio do Pai do Ceo.
-Lo mejor que puede hacer, condesa, es invertir sus ahorros en los primeros edificios inteligentes del Estado.
-Se son coma o teu Cinema Paxariño, case prefiro xogar os cartos no Bingo.
-Eu marcho pro Brasil, duquesa. Alí hai moitas mulleres para disfrutar.
-¿Toleaches, carallo? Denise meteuche o demo no corpo, Pepiño. Quedas na miña casa e punto.
-Pero remata o mundo.
-Deixao ir.
-¿Vaillo decir a don Uxío?
-O meu fillo non precisa saber se remata o mundo, máis ben precisa pensar que continua. Só faltaba que baixe Deus a xuzgarnos antes de que él sea bispo da Coruña.
-¿Su hijo, condesa? Pensé que no tenía hijos.
-Teño moita familia de Dios, xa os coñecerás a todos o día da voda.
-Por cierto, a mi madre le gustaría conocerla.
-Que veña cando queira, neno. Nesta casa ten as portas abertas.
A miña sobriña enoxouse porque non lle din outra presa de cartos falsos o seu noivo.
-Xa llos darei cando che diga o sí quero.
-Non lle vexo eu moitos modos de casar, tía.
-Pois se non llos ves, hai que poñerllos.
Pasado mañán ven a cear coa nai. Vou ter que adiantarlle a voda a xunio para que lle veñan as gañas de casar.
¡Descubre una nueva forma de obtener respuestas a tus preguntas!
Entra en Yahoo! Respuestas.
