Teño o norte perdido
nesta miña confusión.
Non sei se saír da casa
ou non saír deste non.
Uns días sumanse aos outros,
un mes vai detrás do outro,
un ano está rematando...
A tristura non me deixa
nin de día nin de noite.
Son a muller do outono
que non ten folgos dabondo.
Estou cansa, moi moi cansa
de loitar na miña loita.
Xa non sei se estoy loitando
ou xa caín de xeonllos.
--------------------
