Lonxe de min os imbéciles,
non vos quero de min preto,
alonxaros para sempre.
Se en Marte tedes sitio
non veñades para a Terra;
alí tamén hai safari
para correr tras al lebres.
Tan valentes sodes vos,
desapiadades xentes,
todos xuntos contra min.
¡Hai qué medo, hai qué medo!
Esperto coas gargalladas
nas que amoso os meus dentes.
