Nada

Nada e nada é menos i vai restando en moitos menos infinitos atá soterrarme en nada.   Son nada.   E aínda ergo a cabeza retando ao mundo nunha loita que fica en nada.   Son nada.   E aínda pinto os beizos sempre pola mañán de vermello trunfante en nada.   Son nada.   E aínda non penso en que sempre serán os meus días iguais atá quedarse un tras outro i outro máis en nada.