O ceo contaxiase
conosco,
alí,
olla a lumarada naquela nube
dende a igrexa á mar que dorme.
Lume enriba,
abaixo lume
e polo medio
queimado todo.
Lapas ardendo,
Pel niste ceo,
Bicos dabondo.
Somos dúas lapas que se unen
Aquí a baixo
Atá aló lonxe
Onde o día morre coa noite.