Unha rosa dis que son
no xardín que ti pintaches
i eu sinto que son rosa
cando rosa ti me chamas.
Das miñas mans saen dedos
nos que rematan as prantas
poñéndolle unha verba
ao que o corazón me canta.
Vou medrando cada día
ao carón do meu cantante
mentras penso se a rosa
chegará a ser bicada.
No xardín hai outras froles
as que ti nunca lle falas,
só tes conversa pra min
e sorrisos pros meus cantos.